Έτσι νιώθουμε για κάθε αυτοκίνητο που ελέγχουμε… σαν τον Σέρλοκ Χόλμς που προσπαθεί να διαλευκάνει μια υπόθεση.
Στην περίπτωσή μας, το μυστήριο σε ένα αυτοκίνητο είναι πάντα το παρελθόν του.
Ακούστε μια ιστορία λοιπόν.
Τις προάλλες ένας πελάτης της Spotawheel ήθελε να αγοράσει ένα Fiat Bravo και το ήθελε ΤΩΡΑ!
Βρήκαμε λοιπόν ένα αυτοκίνητο σύμφωνα με τα κριτήριά του και το φέραμε στα γραφεία μας για έλεγχο από τη Spotmechanic.
Αν όλα πήγαιναν καλά, θα το αγόραζε την ίδια στιγμή.
Εκ πρώτης όψεως πάντως, φαινόταν άψογο! Είχε 69.000 χιλιόμετρα, καινούριους δίσκους, ελαστικά και ήταν πλυμένο ακόμη και κάτω από τη μηχανή.
Tο πόρισμα του ελέγχου ήταν καλό: Δεν βρέθηκε κάποιο μηχανικό θέμα και το αυτοκίνητο ήταν ατρακάριστο.
Παρόλα αυτά προέκυψαν 4 ζητήματα που μας απέτρεψαν να δώσουμε το “πράσινο φως”…
Αυτά ήταν τα εξής:
Το πρώτο ήταν ότι το αυτοκίνητο αγοράστηκε ως μεταχειρισμένο ένα μήνα πριν το ελέγξουμε.
Το δεύτερο ήταν το εξής: το “κουβούκλιο” από το κοντέρ του αυτοκινήτου ήταν πολύ χαλαρό και κατά τη διάρκεια του test drive κουνιόταν και έκανε θόρυβο. Οι βίδες που το στηρίζουν στο κάτω μέρος έλειπαν και ήταν πασιφανές ότι κάποιος είχε βάλει το χέρι του…
Το τρίτο, ήταν το γεγονός ότι είχε περάσει δύο ελέγχους ΚΤΕΟ μέσα στο 2016 και μάλιστα σε διάστημα 5 ημερών, ενώ ο προγραμματισμένος έλεγχος ΚΤΕΟ για το 2015 έλειπε. Δύο έλεγχοι ΚΤΕΟ σε πολύ μικρό διάστημα είναι πάντα ύποπτοι, διότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί κανείς να κρύψει τα γυρισμένα χιλιόμετρα.
Το τέταρτο ήταν ότι είχε καινούρια δερμάτινη επένδυση στο τιμόνι, πράγμα λίγο περίεργο για ένα αμάξι με 69.000 χλμ. Συνήθως τα αυτοκίνητα πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί πολύ για να φθαρεί το τιμόνι τους.
Το μυαλό μας πήγε στα γυρισμένα χιλιόμετρα, δεν θα το κρύψω. Δεν είχαμε βάσιμα στοιχεία αλλά τις παραπάνω ενδείξεις δεν μπορούσαμε να τις παραβλέψουμε.
Όμως, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά!
Ο πελάτης εν τω μεταξύ ήταν παρών στον έλεγχο και φαινόταν ενθουσιασμένος με το αυτοκίνητο. Ήταν αυτό που έψαχνε!
“Πείτε μου το λογαριασμό τραπέζης σας, να σας κάνω τη μεταφορά” μας έλεγε.
Του ζητήσαμε να μας δώσει λίγο χρόνο μιάς και πρώτα θα έπρεπε να σιγουρευτούμε πριν προχωρήσουμε στην πώληση. Παρόλα αυτά ήθελε να μας βάλει ένα μικρό ποσό ως προκαταβολή, το οποίο και μεταβιβάσαμε στον ιδιοκτήτη για να σιγουρέψουμε το αυτοκίνητο.
Η πώληση ήταν δεδομένη. Είχαμε το αυτοκίνητο, τον πελάτη, την προκαταβολή. Τι άλλο θέλει ένας έμπορος;
Αντί όμως να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες μεταβίβασης, ξεκινήσαμε ένα “κυνηγητό” με το χρόνο…
Δεν βρίσκαμε τίποτα αλλά δεν το βάλαμε κάτω και εκείνη τη μέρα και κάποιοι, δουλέψανε μέχρι αργά το βράδυ.
Το επόμενο πρωί, αρχίσαμε τα τηλέφωνα σε όλες τις αντιπροσωπείες Fiat. Προσπαθούσαμε να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για αυτό το αυτοκίνητο.
Παράλληλα, ένας μηχανικός που βρισκόταν εκείνη την ώρα μαζί μας, άρχισε να ξεψαχνίζει το αυτοκίνητου για να βρει οποιοδήποτε στοιχείο θα επιβεβαίωνε τις υποψίες μας.
Ό,τι έβρισκε μέσα στο ντουλαπάκι (που γινόταν χαμός από έγγραφα) το έβγαζε έξω και το “ξεψάχνιζε”.
Τελικά, εκεί που ξεφύλλιζε το manual του αυτοκινήτου, έπεσε στο πάτωμα ένα διπλωμένο λεπτό χαρτί. Ήταν το τιμολόγιο αγοράς από τον προηγούμενου ιδιοκτήτη. Δεν είχε χιλιόμετρα πάνω (ήταν αγορασμένο καινούριο) αλλά είχε τα στοιχεία του πρώην! Όνομα και τηλέφωνο…
Δεν το σκεφτήκαμε πολύ, πήραμε το τηλέφωνο στα χέρια μας….
“Ο κος Γιώργος;” (Αυτός ήταν!)
“Σας παίρνουμε από την εταιρεία Spotawheel και έχουμε μια περίπτωση που χρειαζόμαστε την ειλικρινή σας απάντηση” του είπαμε.
“Είχατε ένα Fiat πριν κάποιο καιρό… Πόσα χιλιόμετρα είχε το αυτοκίνητό σας όταν το πουλήσατε;”
“Γύρω στις 110 με 120 χιλιάδες” μας απάντησε.
Αυτό ήταν! Ξέραμε ότι μόλις είχαμε “χάσει” μια πώληση!
Απευθείας μεταφέραμε τα νέα στον πελάτη μας και εκείνος ακύρωσε την αγορά.
Λένε ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν έμπορο να απαρνηθεί μια πώληση.
Εμείς όμως δεν είμαστε απλοί έμποροι αυτοκινήτων.
