Πρώτη απόπειρα
Καλοκαίρι του 1894 στην Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια και τίποτα δεν έδειχνε πως οι Pedro Salom και Henry Morris έκαναν κάτι επαναστατικό και πρωτοποριακό για την εποχή τους. Τι ακριβώς έκαναν; Οδηγούσαν το Electrobat, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο βάρους δύο τόνων, το οποίο μπορούσε να διανύσει 40 χιλιόμετρα μέχρι να μπει ξανά στην πρίζα.
Το Electrobat χρειάστηκε δύο μήνες για τους δύο εφευρέτες ώστε να κατασκευαστεί και μονάχα η μπαταρία του –τεχνολογίας μολύβδου οξέος- ζύγιζε περισσότερα από 700 κιλά. Αξίζει να σημειωθεί ότι την επόμενη περίοδο στους δρόμους της Νέας Υόρκης, το 1/3 των αυτοκινήτων ήταν ηλεκτρικά. Όλα τους φυσικά είχαν τα ίδια μειονεκτήματα, την μικρή αυτονομία και την χρονοβόρα διαδικασία φόρτισης.
Για να καταλάβει κανείς το πόσο δύσκολο και μοναδικό ήταν αυτό που πέτυχαν οι Salom και Morris, αξίζει να αναφέρουμε ότι η πρώτη γραμμή παραγωγής του Henry Ford (ιδρυτή και πατέρα της γνωστής σε όλους μας Ford) ξεκίνησε να λειτουργεί το 1910.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέσα σε 8 χρόνια να φτιαχτούν τα πρώτα φανάρια στην πόλη του Ντιτρόιτ, δείγμα της κυκλοφορίας που είχε εκτοξευθεί. Όλοι ήθελαν να αποκτήσουν ένα αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους και αυτό έπρεπε να είναι όσο πιο πρακτικό γίνεται. Να εφοδιάζεται μέσα σε λίγα λεπτά και σχεδόν παντού όπου υπήρχαν καύσιμα.
Ο Henry Ford θα μπορούσε απλά να βλέπει το στόλο των αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης να αυξάνεται. Παρόλα αυτά, βρήκε τον πιο γνωστό επιστήμονα στον τομέα του ηλεκτρισμού, τον Τόμας Έντισον, και αποφάσισαν να συνεργαστούν με σκοπό να βγει στην παραγωγή ένα αυτοκίνητο με μηδενικές εκπομπές ρύπων.
Ανωτέρα βία
Η ιστορία πιθανό να είχε γραφτεί διαφορετικά εάν την επόμενη δεκαετία 1920-1930 δεν είχαν ανακαλυφθεί άπειρες ποσότητες χρυσού στις ΗΠΑ. Όλοι έχουμε δει σε ντοκιμαντέρ ή στον κινηματογράφο τη μανία με την οποία έψαχναν όλοι τότε για χρυσό στα βουνά και όχι μόνο.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέσει η τιμή του πετρελαίου σε πολύ χαμηλά επίπεδα, συνεπώς οι μηχανές εσωτερικής καύσης διατήρησαν το μονοπώλιο αφού δεν ενοχλούσε κανέναν η τιμή της βενζίνης και η επίδραση της στο περιβάλλον.
Μονάχα οικονομικοί θα μπορούσαν να είναι οι λόγοι που θα συγκινούσαν τις αυτοκινητοβιομηχανίες να ασχοληθούν και πάλι με την μειωμένη κατανάλωση καυσίμου. Έτσι και έγινε, έπρεπε να φτάσουμε στην πετρελαϊκή κρίση του 1973 για να δούμε τις Honda και Renault να παράγουν τους πρώτους κινητήρες μικρού κυβισμού.
Στον πάγο για 4 δεκαετίες
Παράλληλα η ηλεκτροκίνηση άρχισε και πάλι -μετά από 40 έτη που πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας- να κάνει δειλά δειλά αισθητή την παρουσία της στα σχέδια των ανήσυχων κατασκευαστών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί δεν ήταν άλλο από το μεγάλο βάρος των οχημάτων. Κάτι που προέκυπτε από τις μπαταρίες αλλά και από το ίδιο το αμάξωμα, καθώς τα πλαστικά και το αλουμίνιο μπήκαν στο παιχνίδι πολύ αργότερα.
Τα πρωτότυπα εκείνης της εποχής ήταν το ηλεκτρικό Peugeot 205, η BMW 160e, η Mercedes-Benz LE 306 αλλά και το VW Golf Mk1. Κανένα ωστόσο δεν πέρασε την πόρτα της παραγωγής. Αντιθέτως, το EV1 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που άγγιξε την αυτονομία των 100 χλμ. και την τελική ταχύτητα των 130 χλμ./ώρα, βάζοντας την General Motors στη διαδικασία να επενδύσει πάνω του χωρίς ωστόσο κάποια επιτυχία.
Κάπου εδώ είναι το σημείο που όλοι λίγο πολύ ακούσαμε για πρώτη φορά για υβριδικό αυτοκίνητο. Ήταν το Toyota Prius, το πρώτο υβριδικό μαζικής παραγωγής που έκανε τον κόσμο να δει στα σοβαρά τη λύση των μπαταριών ως απάντηση στην υψηλή κατανάλωση καυσίμου.
Λίγο αργότερα, στις αρχές της νέας χιλιετίας, οι ανήσυχοι Ιάπωνες της Honda και της Toyota άρχισαν να καλοβλέπουν την τεχνολογία κυψελών καυσίμου υδρογόνου. Το όνειρο για τα fuel cell αυτοκίνητα θα μπορούσε να έχει βγει αληθινό και να έχει επηρεάσει απόλυτα την αυτοκίνηση, εάν είχε βρεθεί λύση στο πρόβλημα αποθήκευσης και μεταφοράς του υδρογόνου.
Εκδίκηση μετά από έναν αιώνα
Κάπως έτσι φτάσαμε στο 2006 όπου ο Elon Musk έκανε αισθητή την παρουσία του με το εντυπωσιακό Roadster. Το πλάνο πάντως του μεγάλου οραματιστή της Tesla Motors έπρεπε να περιμένει λίγο ακόμη για να τεθεί σε εφαρμογή. Στο μεσοδιάστημα (2010) εμφανίστηκε το Nissan Leaf, το πλέον εμπορικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο μέχρι και σήμερα.
Κομψή και σπορ εμφάνιση, μικρότερο βάρος, αξιόλογη αυτονομία και όχι απαγορευτική τιμή πώλησης. Αυτά ήταν τα συστατικά που έκαναν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να μπουν σταδιακά στο μυαλό των αγοραστών ως επιλογές. Εκτός από το Nissan Leaf, μας συστήθηκε λίγο μετά το Chevrolet Volt (plug in υβριδικό), το Opel Ampera και το 2012 το BMW i3.
Όλα τους με συστοιχία μπαταριών ιόντων λιθίου, με φόρτιση στο σπίτι που απαιτεί όλη τη νύχτα στην πρίζα και λειτουργία ταχείας φόρτισης σε ειδικό σταθμό φόρτισης. Η ρεαλιστική τους αυτονομία αρκεί για να πάει κάποιος στην εργασία του εντός της ίδια πόλης και να επιστρέψει, δεν αρκεί όμως για να πραγματοποιηθεί μία εκδρομή ή ένα ταξίδι μεγάλης απόστασης χωρίς στάση για φόρτιση.
Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες εταιρείες παρουσιάζουν τη δική τους ηλεκτροκίνητη πρόταση. Ο λόγος ήταν οι αυστηρές νόρμες σχετικά με τις εκπομπές CO2, που περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τους κατασκευαστές και τις παλαιότερες τεχνολογίες κινητήρων εσωτερικής καύσης που σταδιακά μένουν στο παρασκήνιο.
Το πλέον καυτό όνομα στην ηλεκτροκίνηση στις μέρες μας είναι αυτό της Tesla. Εντυπωσιακά μοντέλα σε εμφάνιση που όλα παραπέμπουν σε supercars, εκπληκτικές επιδόσεις και αυτονομία που αρκεί για κάτι πολύ περισσότερο από τα απαραίτητα.
Αυτό που απομένει για να κατακλύσουν την παγκόσμια αγορά είναι να μειωθεί το κόστος τους ώστε να γίνουν ακόμη πιο προσιτά στο ευρύ κοινό, αλλά και να αυξηθούν οι σταθμοί ταχείας φόρτισης έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να κάνει μία στάση μερικών λεπτών και να συνεχίσει το… ηλεκτρικό του ταξίδι. Μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή, οι περισσότεροι από εμάς θα αρκεστούμε στο να σχεδιάζουμε και να ονειρευόμαστε το μεθεπόμενο μας ηλεκτρικό αυτοκίνητο που ίσως να είναι σαν το Tesla Μodel 3 ή Model X.
Προς το παρόν, κοιτάμε να αγοράσουμε ένα ελεγμένο, σύγχρονο και καλοδιατηρημένο αυτοκίνητο μέσα από τον στόλο της Spotawheel. Μία λύση χωρίς ρίσκο, αφού όλα τα αυτοκίνητα έχουν ελεγχθεί σε εκατοντάδες σημεία και διατίθενται με μακροχρόνια εγγύηση.
